MAGURSKI PARK NARODOWY
|
Utworzony 1 stycznia 1995 r., położony w Beskidzie Niskim, na pograniczu województwa podkarpackiego (97%) i małopolskiego. Obejmuje zalesiony grzbiet Magury Wątkowskiej oraz pojedyncze pagóry rozczłonkowane dolinami źródłowych potoków Wisłoki. Południowa granica parku biegnie wzdłuż granicy ze Słowacją. Powierzchnia Parku – 19 962 ha. Pow. ochrony: |
 Oficjalna strona Magurskiego Parku Narodowego |
|---|---|
 Mapa - Magurski Park Narodowy Szlaki Beskidu Niskiego- Źródło: Dariusz Zając, http://www.szlaki-beskid.klikklik.pl/ |
Magurski Park Narodowy leży w środkowej części Beskidu Niskiego, w strefie przejściowej miedzy Karpatami Wschodnimi a Zachodnimi, w dorzeczu Wisłoki. Główną część parku tworzy Masyw Magury Wątkowskiej i fragment grzbietu karpackiego dochodzący do granicy ze Słowacją. Malownicze wzgórza zbudowane z piaskowców i fliszu karpackiego mają wiele osobliwości przyrody nieożywionej. Są to liczne wychodnie skalne, takie jak: Diabli Kamień i Kamień nad Krempną oraz przełom Wisłoki pod Świątkową, przełom Ryjoka kolo Wyszowatki, przełom potoku Krempna. Wyżynne wzniesienia poprzecinane są potokami i pasami łąk oraz pastwisk.
Park obejmuje dwa pietra roślinne o dużym zalesieniu (90%): pogórze i regiel dolny. W pietrze pogórza występują wielogatunkowe lasy grądowe, olszynka karpacka i bagienna (lasy łęgowe), sztuczne drzewostany z domieszka sosny. W pietrze regla dolnego dominuje żyzna buczyna karpacka oraz bory jodłowo-świerkowe.
Flora parku to głównie gatunki leśne i reglowe: żywiec gruczołkowaty, tojeść gajowa, żywokost sercowaty, szałwia lepka, lepiężnik biały, ciemiężyca zielona, modrzyk górski, przytulia okrągłolistna. Osobliwość florystyczna to kozłek trójlistkowy. Do rzadkich roślin tu występujących należą: tojady - dziubaty i mołdawski, pokrzyk wilcza jagoda, obrazki plamiste, parzydło leśne, dziewięćsił bezłodygowy, buławik wielokwiatowy, żłobik koralowy, goździk kosmaty, wawrzynek wilczełyko.
Fauna parku to ponad 35 gatunków ssaków, 135 gatunków ptaków, liczne płazy i gady, wiele gatunków bezkręgowców. Oprócz licznie występujących tu jeleni, sarn i dzikow można spotkać pojedyncze niedźwiedzie, wilki, rysie oraz lisy, kuny, wydry, bobry, wiewiórki, popielice, orzesznice, ryjówki. Wśród ptaków dominują gatunki leśne, w tym: orlik krzykliwy - symbol parku, orzeł przedni, pszczołojad, puchacz, bocian czarny, dzięcioł trójpalczasty, dzięcioł białogrzbiety, siniak, puszczyk uralski. Obszar obfituje w liczne gatunki płazów i gadów. Występuje tu m.in.: salamandra plamista, traszka górska, karpacka i grzebieniasta, kumak górski, żmija zygzakowata, gniewosz plamisty, zaskroniec zwyczajny, wąż Eskulapa
Park jest położony daleko od większych ośrodków i tras komunikacyjnych. Większe miasta to: Nowy Żmigród, Jasło. Atrakcją tego regionu, oprócz walorów przyrodniczych jest wiele zabytków kultury materialnej Łemków. Znajdują się tu łemkowskie cerkwie i resztki tradycyjnego budownictwa - "chyże", czyli łemkowskie domy.
