Utworzony 1 maja 1990., woj. lubelskie. Obejmuje liczne bagna, torfowiska i jeziora krasowe oraz naturalne kompleksy leśne z bogactwem flory i fauny. Powierzchnia Parku – 9764,3071 ha. Pow. ochrony: - ścisłej 1,16 km² - częściowej 81,98 km²; - krajobrazu; 14,48 km²	Oficjalna strona Poleskiego Parku Narodowego
Źródło: Poleski Park Narodowy- Mapa Parku Mapy Poleskiego PN, źródło: Oficjalna strona BPN

Poleski Park Narodowy chroni cenne obszary torfowisk, bagien, jezior oraz rosnące na bagnach lasy - pozostałość europejskiej tundry i lasotundry. Park wraz z otuliną leży w zlewni Wieprza i Bugu.

Na rozległych równinach parku występują wszystkie typy torfowisk (wysokie, niskie i przejściowe), niewielkie zbiorniki wodne oraz obszary leśne. Najważniejsze z nich to: Torfowisko Orłowskie z jeziorami Łukiem i Karaśnym, Bagno Pociągi, Durne Bagno, Bagno Bieleckie, Bagno Bubnów, Bagno Staw. Na wzniesieniach terenu występują głównie brzeziny i bory sosnowe. Na siedliskach bagiennych występują: bory bagienne ze skarłowaciałą formą sosny zwyczajnej na torfowiskach wysokich, brzezina bagienna z brzozą omszoną i brodawkowatą na torfowiskach przejściowych oraz lasy olsowe i zarośla wierzbowo- kruszynowe na torfowiskach niskich.

Charakterystyczne dla tego parku są zbiorowiska flory bagiennej i wodnej. Występuje tu bardzo wiele roślin-reliktów okresu borealnego: gnidosz królewski, brzoza niska, wierzba borówkolistna, wierzba lapońska, lepnica litewska, turzyce. Relikty okresu atlantyckiego to: wywłócznik skrętoległy, wąkrota zwyczajna, przygiełka brunatna, rosiczka pośrednia. Z okresu postglacjalnego zachowała się m.in. aldrowanda pęcherzykowata. Inne cenne rośliny tego obszaru to:pływacze, grzybienie, grążel żółty, osoka aloesowata. Osobliwość przyrodniczą parku stanowi 8 gatunków roślin owadożernych.

Interesujący jest również świat zwierząt. Najliczniejszą grupę kręgowców stanowią ptaki (146 gatunków lęgowych). Występują tu m.in.: żuraw - symbol parku, orzeł przedni, orzeł bielik, błotniak zbożowy, kobczyk, gęś gęgawa, orlik krzykliwy, zielonka, przepiórka, brodziec krwawodzioby, brodziec samotny, wodniczka, bąk, cietrzew, sowa błotna, bocian czarny, siweczka rzeczna, kulik wielki, dubelt, rybitwa zwyczajna, dzierzba rudogłowa, dzierzba czarnoczelna. Wśród ponad 40 gatunków ssaków żyje tu m.in. wydra, bóbr, łoś, wilk, rzęsorek, rzeczek, smużka, gronostaj. Na szczególna uwagę zasługuje m.in. żółw błotny, ropucha paskówka, strzebla przekopowa.

Na terenie parku można uprawiać wyłącznie turystykę pieszą, udostępnionych jest tutaj 5 ścieżek przyrodniczych, a szlaki turystyczne mają długość 34 km. Na trasie szlaku historyczno-przyrodniczego znajduje się kurhan kultury trzcinnickiej sprzed 3500 lat. Na podmokłym terenie szlaki prowadzą przez drewniane kładki, przygotowano także wieże widokowe oraz wyznaczono miejsca biwakowe.

PREZENTACJA PROJEKTU - PARKI NARODOWE W POLSCE